“Bij ons thuis hing er altijd een grimmige sfeer. Elke moment van de dag konden mijn vrouw en ik om de kleinste dingen ruzie maken. Zij dreef mij soms tot het uiterste. Toen ik de relatie wilde verbreken ging zij mij stalken. Nergens kon ik komen of ik zag haar. Ik voelde mij onveilig, maar kon ook ontzettend boos worden. Soms sloeg ik terug. Trots ben ik daar niet op. Daarom zocht ik hulp. Om de mishandeling van haar, maar ook mijn eigen geweld te stoppen. Het is nu gelukt om van haar te scheiden. Gelukkig krijgen we nog steeds hulp, want anders wordt ons kind nog de dupe”.

“Door mijn alcoholgebruik in het verleden hadden mijn vrouw en ik het soms erg zwaar. Toch zijn we bij elkaar gebleven en hebben we 3 kinderen gehad. Daar ben ik erg dankbaar voor. Drie jaar geleden heb ik een zwaar ongeluk gehad, met hersenletsel als gevolg. Hierdoor moet mijn vrouw alleen voor de kinderen zorgen. Dit leverde veel frustratie op. Vooral bij mijn oudste zoon. Regelmatig sloeg hij mij in elkaar. Ik werd gezien als de ‘dader’ van alle zorgen. Ik voel me ontzettend schuldig en depressief. Eerst dacht ik aan zelfmoord, maar gelukkig heb ik in de opvang deze gedachten niet meer gehad. Door de hulp in de mannenopvang heb ik geleerd weer een eigen mening te hebben. Voor mezelf op te komen en mijn eigen grens aan te geven. Ondanks de mishandeling ben ik weer terug naar huis gegaan. De liefde voor mijn gezin overwint mijn veiligheid.”

“De persoon die mij heeft geholpen bij het vluchten uit vijf jaar huiselijk geweld, ben ik eeuwig dankbaar. In het begin had ik een goede relatie met mijn vriend. Met de jaren werd hij steeds meer dwingend. Ik moest mijn pinpas inleveren, mocht het huis niet meer uit en moest al mijn contacten verbreken. Regelmatig werd ik door hem geslagen. De stap naar hulp was ontzettend moeilijk, maar nu ben ik heel blij dat ik die heb gemaakt. Na de mannenopvang heb ik werk gevonden en een eigen huisje. Ik kan weer een toekomst opbouwen waarin ik zélf verantwoordelijk ben."

Ik weet al 4 jaar dat ik op jongens val. Wanneer dit uit zou komen, zou dat de eer van de familie ernstig schaden. Ik kan mijn gevoel alleen niet onderdrukken. Stiekem sprak ik met andere jongens af. Tot ik zoenend gefotografeerd bleek te zijn en de foto op social media werd gepost, met alle gevolgen van dien. Ik moest vluchten voor mijn eigen familie.  Ik ben nu veilig. Ik heb een dak boven mijn hoofd en ik heb even niets te vrezen van mijn vader en broers".

“Toen ik naar Nederland kwam om te werken had ik snel een woonruimte gevonden. De huurprijzen zijn wel veel heel hoger hier dan in Polen. Ik kon maar net rondkomen met mijn inkomen uit de bouw. Tot dat de huur weer werd verhoogd waardoor ik een aantal maanden mijn huur niet kon betalen. Van mijn huisbaas moest ik het op een andere manier terug verdienen. Hij dwong mij tot seks. Later ook met andere mannen. Ik voelde mij vies en onveilig in mijn eigen huis. Toen de mishandeling en gedwongen seks dagelijks terug keerde wist ik dat ik moest vluchten. Nu zit ik in de opvang. Ik heb het hier goed, maar hoop snel een eigen woonruimte te vinden”.